Łęka Opatowska

21 października 2013
Wydrukuj
Email

Najwcześniejsze informacje o istnieniu miejscowości Łęka Opatowska pochodzą z 1280r. Powstała jako przysiółek wsi Opatów. Nazwa miejscowości pochodzi najprawdopodobniej od „łegu” (nazwa podmokłych lasów liściastych lub łąk położonych w dolinie rzecznej). Przymiotnik „Opatowska” został dodany dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej nazwie. Łeka Opatowska położona jest nad rzeką Pomianką. Przez szereg wieków wieś nie odgrywała większej roli. O pewnym ożywieniu można mówić w okresie międzywojennym.

W 1907 roku założono w Łęce Opatowskiej szkołę podstawową dla dzieci ewangelickich. Po odzyskaniu niepodległości 23 sierpnia 1920 roku szkołę przekazano gminie. Po II wojnie światowej budynek przeznaczono na mieszkania dla nauczycieli, funkcję tę pełni do dnia dzisiejszego. Po 1920 roku obecność linii kolejowej wymusiła na władzach polskich wybudowanie Urzędu Celnego wraz z budynkiem dla jego pracowników. Łeka Opatowska była do 1939 roku końcowa stacją na granicy polsko-niemieckiej. Nadal była to mała osada wiejska. Świadczy o tym zachowany z 1929 roku spis mieszkańców, którzy ukończyli 21 rok życia, zamykający się liczbą 50 osób. Ziemie Łęki Opatowskiej stanowiły obszar dworski, znajdował się tu dwór z budynkami dominialnymi oraz kompleksem parkowym. Mieszkali w nim między innymi właściciel dóbr opatowskich E. Goebel (1841-1865), a później zarządcy tych dóbr z polecenia patrona. W latach 20-tych XX w. właścicielem dworu był Skarb Państwa. Mieszkał w nim dzierżawca majątku Łęka pan Franc Wunschik. Dwór miał 28 swoich pracowników. W późniejszym okresie do budynku dworskiego przeniesiono ośmioklasową Szkołę Podstawową. W 1932 r. z majątku Łęka Opatowska rozparcelowano 720 ha ziemi na gospodarstwo wzorcowe, osady rolnicze, robotnicze, na parcele, drogi, rowy oraz dla Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu na cele szkoły rolniczej. Po II wojnie światowej wieś stopniowo się powiększała. W 1973 roku powołano trybem administracyjnym Gminę Łęka Opatowska, z siedziba urzędu w miejscowości Łęka Opatowska. Pod koniec lat 80-tych rozwinął się przemysł meblarski, powstało wiele zakładów tapicerskich i stolarskich. Obecnie Łęka Opatowska jest jedną z miejscowości wchodzących w skład tzw. „Zagłębia Meblowego”. Kościół parafialny pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbe był konsekrowany w 1988 roku, a erygacja parafii w roku 1995. Do parafii tej przynależą mieszkańcy Lipia, Łęki Opatowskiej i Piasek-Opatowca. W 2002 roku uchwałą Rady Gminy Łęka Opatowska ustalono nazwy ulic w miejscowości.