Dom Celny w Łęce Opatowskiej
Dom celny jest budynkiem wzniesionym w na początku lat dwudziestych XX w. Zbudowany na planie prostokąta, nakryty czterospadowym dachem. Elewacja frontowa znajduje się od południa, jest siedmioosiowa, trzy centralne osie podkreśla dodatkowo wystawka o trzech oknach zwieńczona uskokowym murem attykowym. W połaciach dachowych znajdują się lukarny powiekowe po dwie od południa i od północy pojedyncze od wschodu i zachodu.
Budynek skromny detalem i kolorystyką nawiązuje do klasycyzmu, z dachu wystają wysokie biało otynkowane kominy, harmonijnie kontrastujące z dachówkowym przykryciem. W elewacjach zastosowano ramowe podziały tworzone przez lizeny i gzyms wieńczący. Dopełnieniem budynku są rozmieszczone symetrycznie monumentalne słupy ogrodzenia. Od strony północnej budynek flankują dwa budynki gospodarcze. Całość przypomina założenia pałacowe z epoki nowożytnej. Wejście znajduje się od północy. Budynek ma użytkowe piwnice. Tworzy stylistyczną całość z budynkiem stacyjnym i domami kolejowymi. Należy pamiętać, że przybywający do Polski w okresie między-wojennym mieli w ten sposób jej pierwszy obraz. Zespół ten może przypisać do nurtu w polskiej architekturze zwanego stylem narodowym. Nad jego powstaniem pracowali artyści już w okresie przed I Wojną Światową skupieni w Galicji. Był wśród nich Stanisław Witkiewicz. Styl ten łączył elementy architektury barokowej elementami klasycystycznej z elementami folkloru (sztuki ludowej), głównie z rejonu Podhala.
Opr. Henryk Bajor
Galeria
https://archiwalna.leka-opatowska.pl/nasza-gmina/kultura-i-zabytki/item/47-dom-celny-w-lece-opatowskiej.html#sigProId13c09358ef